Humor, humorek mi się popsuł...

Wspaniały dowiedział się co bawi prezesa PiS
i na podstawie tej wiadomości doszedł do wniosku,
że po tym z czego śmieje się człowiek można
określić jego charakter.
Doszedł nawet do wniosku, że mądry psycholog
mógłby stworzyć test na podstawie którego
można by rozszyfrować charakter nowo poznawanego człowieka.

Muszę dodać że mamy ze Wspaniałym bardzo przykre
doświadczenia z okresu, kiedy przyjmowaliśmy
pracowników i kiedy okazywało się, że ludzie potrafią
doskonale kłamać i grać kogoś kim nie są.
Każdy kto miał małą firmę i zetknął się bezpośrednio
z problemem bycia szefem, który sam musi przyjmować
ludzi do pracy i ich zwalniać, a nie ma w sobie syndromu
wyzyskiwacza, chama, okrutnika i feudała wie, o czym mówię.

Czego myśmy nie wymyślali, rozmowa dowolna, ścisła ankieta,
egzamin praktyczny, a i tak najczęściej do pracy
przychodził  jakiś inny człowiek niż na rozmowę wstępną.

Teraz już nie zatrudniamy ludzi i odpoczywamy, ale pytanie
jak rozpoznać z kim mam do czynienia zostało bez odpowiedzi.

A może wystarczyło kandydatowi na pracownika opowiedzieć
kilka dowcipów i zobaczyć czy potrafimy śmiać się z tego samego?

Może wystarczyło pokazać taki obrazek i obserwować reakcję,
my dostaliśmy lekkiej głupawki.
               

A co bawi prezesa?.....
Sama byłam zaskoczona, prezesa bawi rodeo, ujeżdżanie byków....
Szczególnie kiedy komentator opisuje byki jakby to byli ludzie.....

Tu można posłuchać co robi wieczorami prezes.
A tu można zobaczyć dlaczego konie na rodeo są takie dzikie. jak ktoś nie zna angielskiego to niech przeczeka potem jest okrutnie.

Prezes widać lubi zwierzęta wybiórczo, kotek na kanapę byk
na arenę.
           

Nie lepiej przejść się wieczorem do fajnego klubu i popatrzeć
na kogoś kto ujeżdża mechanicznego byka, a najlepiej samemu
wskoczyć na grzbiet i spróbować tak dla rozluźnienia.
Nikogo nie zaboli ani byka ani człowieka i uprzedzam niech mi
nikt nie tłumaczy, że byki mają dobrze są zadbane, a konie
specjalnie selekcjonowane uwielbiają się tak bawić w imię
ludzkiej rozrywki.

Miałam o poczuciu humoru, a skończyło się na prezesie
to chyba już obsesja?

No to tak dla odreagowania, nie wiem czy prawdziwe, ale fajne.


                   

Kiedyś na obozie żeglarskim grałam żonę Posejdona, więc to mógł
być mój kot.
Brakuje mi sierściucha w domu.
Wczoraj siedzę sobie przed komputerem, nagle patrzę, a tu ktoś
wpadł do mnie w odwiedziny.
Zdjęcie trochę nie wyraźne bo na szybko, ale to jeden z trzech
zaprzyjaźnionych kotów sąsiada.
Porozglądał się sprawdził kąty i poszedł.

                         

                     
Koty mają moc.